Waar u op moet letten bij het gebruik van ionenwisselaarharsen

Er zijn veel soorten  iden uitwisselingsharsendie verschillende functies en kenmerken hebben vanwege verschillende chemische samenstellingen en structuren, en geschikt zijn voor verschillende doeleinden. De toepassing van harsen moet geschikte typen en variëteiten selecteren op basis van procesvereisten en materiaaleigenschappen. Over het algemeen zijn er verschillende punten om op te letten tijdens het gebruik:

1. Ionenuitwisselingsharsen bevatten een bepaalde hoeveelheid water en mogen niet in de open lucht worden opgeslagen. Ze moeten vochtig worden gehouden tijdens opslag en transport om te voorkomen dat ze aan de lucht drogen en uitdrogen, waardoor de hars kan breken. Als de hars tijdens opslag uitdroogt, moet deze eerst worden geweekt in geconcentreerd zout water (10%) en vervolgens geleidelijk worden verdund. Het mag niet direct in water worden geplaatst om snelle uitzetting en breuk van de hars te voorkomen.

2. Tijdens de winteropslag en het transport moet de temperatuur op 5-40℃ worden gehouden om overkoeling of oververhitting te voorkomen, wat de kwaliteit kan beïnvloeden. Als er in de winter geen isolatiemateriaal is, kan de hars in zout water worden opgeslagen en kan de concentratie van het zoute water worden bepaald op basis van de temperatuur.

3. Industriële producten van ionenuitwisselingsharsen bevatten vaak een kleine hoeveelheid lage polymeren en niet-gereageerde monomeren, evenals anorganische onzuiverheden zoals ijzer, lood en koper. Wanneer de hars in contact komt met water, zuur, alkali of andere oplossingen, worden de bovenstaande stoffen overgebracht in de oplossing, wat de kwaliteit van het effluent beïnvloedt. Daarom moeten nieuwe harsen voor gebruik worden voorbehandeld. Over het algemeen wordt de hars volledig geëxpandeerd met water. Vervolgens kunnen de anorganische onzuiverheden (voornamelijk ijzerverbindingen) worden verwijderd met 4-5% verdund zoutzuur en de organische onzuiverheden kunnen worden verwijderd met 2-4% verdunde natriumhydroxide-oplossing. Was totdat het bijna neutraal is. Als het wordt gebruikt in farmaceutische bereiding, moet het worden geweekt in ethanol.

4. Voorkom bij gebruik van de hars dat deze in contact komt met metaal (zoals ijzer, koper, enz.), olie, organische moleculaire micro-organismen, sterke oxidatiemiddelen, enz., om te voorkomen dat de ionenuitwisselingscapaciteit afneemt of zelfs zijn functie verliest. Daarom moet de hars onregelmatig worden geactiveerd, afhankelijk van de situatie. De activeringsmethode kan worden bepaald op basis van de vervuilingssituatie en -omstandigheden. Over het algemeen wordt de kationische hars gemakkelijk verontreinigd door Fe tijdens het verzachten en kan deze worden geweekt in zoutzuur en vervolgens geleidelijk worden verdund. De anionische hars wordt gemakkelijk verontreinigd door organisch materiaal en kan worden geweekt of gespoeld met een gemengde oplossing van 10% NaC1 + 2-5% NaOH. Indien nodig kan deze gedurende enkele minuten worden geweekt in een 1% waterstofperoxideoplossing. Andere methoden kunnen ook worden gebruikt. Zuur-base-afwisselende behandeling, bleekbehandeling, alcoholbehandeling en verschillende sterilisatiemethoden, enz.

5. Voorbehandeling van nieuwe hars: Industriële producten vanionenuitwisselingsharsen bevatten vaak een kleine hoeveelheid oligomeren en monomeren die niet deelnemen aan de reactie, evenals anorganische onzuiverheden zoals ijzer, lood en koper. Wanneer de hars in contact komt met water, zuur, alkali of andere oplossingen, worden de bovenstaande stoffen overgebracht in de oplossing, wat de kwaliteit van het effluent beïnvloedt. Daarom moet nieuwe hars worden voorbehandeld vóór gebruik. Over het algemeen geldt dat deharswordt eerst met water opgezwollen, waarna de anorganische onzuiverheden (voornamelijk ijzerverbindingen) kunnen worden verwijderd met 4-5% verdund zoutzuur, en de organische onzuiverheden kunnen worden verwijderd met 2-4% verdunde natriumhydroxide-oplossing en worden gewassen tot bijna neutraliteit.